Geweest op zondag 2 oktober 2022.
Wat me opviel:
Foto’s zijn anders (Ruimer) gekadreerd dan afbeeldingen in het NCR-artikel.
Foto’s laten veel meer perspectiefvertekening zien dan afbeeldingen in het NRC-artikel.
Gebruikte lenzen; Groothoek?
Presentatie van beelden had van mij cleaner gemogen, d.w.z. geen vitrine opstellingen etc.. Geprint op dibond, gewoon vrij-hangend, of beter nog liggend.
Het effect van uitgetrokken laden komt op meerdere beelden goed uit.
Foto’s lenen zich m.i. veel meer voor een afbeelding zoals in technische tekeningen (Orthografische projectie: Bij de orthogonale projectie, ook wel metrische projectie, platte projectie of rechthoekige projectie genoemd, wordt het object onvervormd en plat weergegeven.) (Wiki – Orthografische projectie – Wiki – Orthografische projectie).
Notitie:
——– Oorspronkelijk bericht ——–
Van: smps <smps@smps-mp.com>
Datum: 02-10-2022 22:39 (GMT+01:00)
Aan: smps <smps@smps-mp.com>
Onderwerp: Foto’s Coda – Perspectief – Integraal – Technische tekening
Afbeeldingen in het NCR-artikel:
The showcase – unboxing the collection
De CODA collectie bestaat uit meer dan 30.000 objecten met een focus op regionaal erfgoed, hedendaagse kunst en vormgeving. CODA vroeg fotografenduo Scheltens & Abbenes om de collectie te bekijken vanuit een nieuw perspectief. Een van de kerntaken van CODA Museum is archiveren, registreren en presenteren. Maurice Scheltens en Liesbeth Abbenes hebben gedurende 2022 verschillende archief- en beheervormen in het collectiedepot onderzocht. Museale objecten werden voor deze opdracht opnieuw onder de loep (lens) genomen.
Een box-in-a-box-effect zorgt in The showcase voor een gelaagde en verrassende inhoud. Met de glazen vitrines en kooi- en schilderijenkarren die CODA normaal achter de coulissen herbergt, wordt de tentoonstelling als archief vormgegeven in een totaalinstallatie. De tentoonstelling zelf staat ook in een glazen gebouw. Dit gedeelte van CODA uit 2002 – waar CODA Museum is gehuisvest – werd ontworpen door architect Herman Herzberger met de intentie om bezoekers al van buitenaf kennis te laten maken, met het gebouw én met de mensen en objecten die zich binnen bevinden. Ontmoeting wordt gestimuleerd door het zicht van buiten naar binnen en andersom.
De presentatievorm van Scheltens & Abbenes zorgt voor een vervreemdend effect. Welke emotie en betekenis horen bij een museaal object dat deels onuitgepakt gepresenteerd wordt? De esthetiek van de foto’s roept op tot eigen interpretaties en het gebruiken van je fantasie, mede door het fotografisch perspectief. Zo hebben zorgvuldig uitgesneden archiefdozen van oud speelgoed van bovenaf gezien een grafische kracht die doet denken aan schilderijen van Piet Mondriaan en ligt regionale klederdracht rustig in vloeipapier te wachten tot het de museumzaal in mag. In de historische vaandels van regionale verenigingen zie je ingezoomd prachtige handwerkdetails, tegelijkertijd lijken het moderne mode-items.
Het nauwgezette fotografische proces, waarin ruimtelijke objecten naar het platte vlak en terug naar driedimensionaliteit worden vertaald, levert volgens Scheltens & Abbenes een verdubbeling op waarin herkenning en illusie een mysterieus spel met elkaar spelen. Net zoals de met zorg opgebouwde stillevens die voor de lens van de camera zijn ontstaan, ziet het fotografenduo de tentoonstelling in zijn geheel ook als stilleven.
De tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds.
Scheltens & Abbenes:
“In het depot van CODA vonden we een veelzijdige verzameling moderne sieraden, kostuums, houten speelgoed van ADO, behang, vaasjes, wimpels van plaatselijke verenigingen en andere ambachtelijk gemaakte objecten uit de Veluwse regio. Elke archiefdoos is een feest voor het oog, maar de dozen zijn voor het publiek verstopt. Door de lens van de camera als kader, kijken we met fascinatie naar het archiveren en conserveren van textiel en objecten, zoekend naar visuele overeenkomsten tussen de verschillende onderdelen.”
Scheltens & Abbenes:
Maurice Scheltens (Apeldoorn, 1972) en Liesbeth Abbenes (Asten, 1970) presenteerden hun werk en projecten in culturele instellingen als Galliera Musee de la Mode Paris, Foam Amsterdam, Huis Marseille Amsterdam, De Kunsthal in Rotterdam en The Art Institute of Chicago. In 2019 maakten ze een speciale opdracht voor het Nederlandse Koningshuis in Paleis Huis ten Bosch. Daarnaast maakte Scheltens & Abbenes foto’s in opdracht voor mode- en designbedrijven zoals Humanrace door Pharrell Williams, Paco Rabanne, Maison Martin Margiela, COS, Hermes, Muller van Severen, Arita, Mutina en editorials voor tijdschriften als Fantastic Man, The Gentlewomen, Double, Pin-Up magazine, MacGuffin, The Plant en New York Times Magazine. Scheltens & Abbenes won tevens een ICP Infinity Award, in New York.
CODA Paper Art 2019 (10 juni t/m 27 oktober 2019):
nrc-krant-20221001-4907917-scheltens-abbenes-fotograferen-liever-dingen-dan-mensen-modellen-bewegen-voortdurend-hopeloos – nrc-krant-20221001-4907917-scheltens-abbenes-fotograferen-liever-dingen-dan-mensen-modellen-bewegen-voortdurend-hopeloos